چرا برخی از مردم ژاپن غذا خوردن هنگام راه رفتن را نشانه بی ادبی می دانند؟

غذاهای خیابانی در خیلی از کشورها جزو فرهنگ کلی و غذایی اون کشور به حساب میان اما معنیش اینه که می تونین غذا رو هم در خیابون بخرین و هم همانجا بخورین؟ ژاپن در تلاشه به این سوال جواب دهد به خصوص وقتی پای مناطق گردشگری محبوب کشور در میان باشه. کاماکورا در منطقه کاناگاوا یکی از این مناطق خاصه. در ماه آوریل، در این شهر یه دستور صادر شده و از گردشگران خواسته شده که هنگام راه رفتن چیزی نخورن. یکی از نگرانیای اصلی واسه منع غذا خوردن هنگام راه رفتن در این شهر، زباله بسته بندی غذا و دور ریزهای اون هستش که می تونه باعث جلب توجه حیوانات یا ایجاد کثیفیایی شه که مردم محلی ناچار به تمیز کردن اونا می شن.

شهر کاماکورا در حدود ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر یوکوهاما قرار داره و خونه تعدادی از شناخته شده ترین معابد کشور و هم اینکه دارای سواحلی بسیار قشنگتر و تمیزه. به گفته یکی از نمایندگان این شهر، این دستور که در مراکز عمومی شهر نصب شده واسه افزایش باخبر شدن از این مشکل انجام شده و هدف از اون تنبیه خاطیان نیس.
کسایی که از این خواسته پیروی نکنن هم نه جریمه ای متحمل شده و نه مورد تعقیب قرار می گیرن. به طور خاص خیابون کوماچی-دوری که یه خیابون شلوغ با تعداد زیادی غذاخوری و فروشگاهه در موضوع غذا خوردن در فضای باز بسیار روش زوم شده.
به طور خاص، کوماچی- دوری خیابانی شلوغ با تعداد زیادی فروشگاه و غذاخوریه که وقتی پای غذا خوردن در فضای باز به میان می اومد در کانون توجه قرار میگیره.

این خیابون از ایستگاه های اصلی و همیشگی تورهای غذاهای محلیه هر چند یه منطقه تجاری هم هستش.
براساس گزارشای رسمی گذشته دولت ژاپن، روزانه بیشتر از ۵۰٫۰۰۰ تا ۶۰٫۰۰۰ نفر از این خیابون دیدن می کنن که واسه یه خیابون با طول تنها ۳۵۰ متر بسیار شلوغ و پرازدحام انگاشته می شه.
با این وجود، نگرانیا در مورد غذا خوردن هنگام راه رفتن تنها مربوط به امکان ریختن تیکهای غذا یا زباله و یا کثیف شدن لباسا نیس.
خیلی از ژاپنیا می گن که غذا خوردن هنگام راه رفتن یا هر گونه فعالیت فیزیکی دیگه یه جور بی ادبی یا رفتار نامناسبه چون اینجور کاری معنیش اینه که ارزش و احترام غذایی که می خورید رو اونطور که باید درک نمی کنین.

مطلب دیگر :
نخست وزیر جنجالی اسبق ایتالیا در قاب سلفی هایش

واسه بعضی از مردم ژاپن، این باور ریشه در جنگ جهانی دوم داره، وقتی که غذا کم پیدا بوده و مانند یه گنج مورد توجه قرار می گرفت، نه یه چیز ساده و روزمره. با این وجود، نگرانی در مورد سبک غذا خوردن توریستا تنها مخصوص ژاپن نیس.
در فلورانس، ایتالیا هم در بخشی از مرکز شهر، یهو خوردن غذا در پیاده روها، جاده ها و ورودی فروشگاه ها و خونها ممنوع اعلام شد.
این موضوع فقط به سلامت و تمیزی محدود نمی شه، بلکه این بخش از شهر یکی از شلوغ ترین و پرزادحام ترین قسمتای شهر فلورانسه و نشستن افراد در نقاطی که گفته شد بر شلوغی و سخت تر شدن رفت و اومد اضافه می کنه.
در مورد فلورانس، سرپیچی از این قانون جریمه ای سنگین برابر ۵۰۰ یورو به دنبال داره.

این وسط، شهر بانکوک که از اون با عنوان پایتخت و بهترین شهر در میدون غذاهای خیابانی یاد می شه همیشه با مشکل بازارها و غذاخوریای روباز مواجه بوده.
خیلی از مردم محلی خواهان اعمال محدودیتا و یا حتی بستن بعضی از اماکن به دلیل رشد رو به رشد ازدحام در شهر شدن  اما یه سریای دیگه می گن که اینجور فضایی می تونه باعث ایجاد یه فرهنگ کار و کاسبی خیابانی پررونق و پویا شده و مانعی بر سر راه زندگی روزمره نیس.