پروتکل 1988 کنوانسیون بين‌المللي خط شاهين بارگيري
پروتکل 1988 کنوانسیون بين‌المللي خط شاهين بارگيري1
تاريخ لازم‌الاجرا شدن تاريخ تصويب در آيمو – 01/02/2000 11/11/1988
تاريخ لازم‌الاجرا شدن تاريخ توديع سند الحاق تاريخ تصويب در مجلس
11/11/1385 09/08/1385 27/02/1384
اين پروتكل كه در 11 نوامبر 1988 تصويب و در فوريه سال 2000 لازم اجرا گرديد. به هماهنگي روش بازرسي و صدور گواهينامه مي‌پردازد. پروتكل 88 خط شاهين مثل هر پروتكل ديگري سبب تغييرات اساسي در بعضي از بخش‌های كنوانسيون گرديد. در اين پروتكل مقررات خاصي را در ضمایم فني كنوانسيون خط شاهين اصلاح و روش پذيرش ضمني را معرفي نمود. موضوع سيستم هماهنگ بازرسي و صدور گواهینامه‌های فني و ايمني (HSSC) به‌عنوان يك الحاقيه به كنوانسيون خط شاهين 1966 اضافه گرديد. اين پروتكل براي یکسان‌سازی الزامات بازرسي و صدور گواهینامه‌ها با مواردي كه در سو لاس و مار پل درج گرديده بود، به تصويب رسيد. سيستم هماهنگ، مشكلات ناشي از زمان بازرسي و تناوب بين بازرسی‌ها كه همزمان نباشند را كاهش می‌دهد به صورتی كه كشتي مجبور نخواهد شد جهت بازرسی‌های مربوط به يك كنوانسيون به يك بندر و یا تعمیرگاه برود و مدتي بعد در رابطه با يك كنوانسيون ديگر به‌جای ديگري برود.
3-7-9 کنوانسیون بين‌المللي اندازه‌گيري ظرفيت کشتی‌ها (1969)
کنوانسیون بين‌المللي اندازه‌گيري ظرفيت کشتی‌ها (1969)1
تاريخ لازم‌الاجرا شدن توسط اعضاء تاريخ تصويب در آيمو – 18/07/ 1982 23/06/1969
تاريخ لازم‌الاجرا شدن تاريخ توديع سند الحاق تاريخ تصويب در مجلس
27/04/1361 07/10/1352 05/09/1352
کنوانسیون مذكور، اولين تلاش موفق براي ارائه سامانه‌ای جهاني براي اندازه‌گيري ظرفيت کشتی‌ها محسوب مي‌شود. كنوانسيون اندازه‌گیری ظرفيت کشتی‌ها يكي از کنوانسیون‌های مرتبط با ايمني كشتيراني است كه بر مبناي ضرورت ايجاد اصول و قوانين واحد براي تعيين ظرفيت کشتی‌هایی كه به سفرهاي بین‌المللی می‌روند تهیه‌شده است. اين كنوانسيون با تعيين ضوابط و فرمول‌هایی نحوه محاسبه فضاهاي موجود در کشتی‌ها براي حمل بار و فضاهاي حمل مواد سوختي و ديگر مواد موردنیاز براي حركت كشتي وزندگی خدمه در دريا استاندارد مشخصي را براي تعيين ظرفيت خالص و ظرفيت ناخالص کشتی‌ها ارائه می‌دهد. درگذشته، سامانه‌های مختلفي براي محاسبه ظرفيت کشتی‌های تجـاري به كـار مي‌رفت. اگرچه همه اين روش‌ها بر اسـاس روش پيشنهادي جورج مورسام، در وزارت تجـارت انگليس تنظیم‌شده بودند تفاوت‌های چشمگيري بين آن‌ها وجود داشت، ازاین‌رو، تدوين سيستم واحد بين‌المللي ضرورت پيدا كرد. ظرفیت‌های ناخالص و خالص، با محاسباتي مستقل از يكديگر در کنوانسیون منظور شده‌اند. کنوانسیونی كه در 23 ژوئن 1969 تصويب و در 18 ژوئیه 1982 لازم‌الاجرا شد.
تمام کشتی‌هایي كه بعد از 18 ژوئیه 1982 ساخته‌شده‌اند مشمول قوانين اين کنوانسیون هستند. کشتی‌هایي كه قبل از اين تاريخ ساخته‌شده‌اند مجاز بودند ظرفيت موجود خود را به مدت 12 سال از تاريخ لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون يا تا 18 ژوئیه 1994 حفظ كنند. هدف از تعيين اين دوره تدريجي، حصول اطمينان از پشتوانه اقتصادي مناسب براي کشتی‌ها بود زيرا عوارض بندري و ساير عوارض بر اساس ظرفيت كشتي اخذ مي‌شدند. بااین‌حال، کنوانسیون به نحوي تدوین‌شده بود كه محاسبات ظرفیت‌های خالص و ناخالص بر اساس سيستم جديد چندان با محاسبات قبلي متفاوت نباشد. بر اساس اين کنوانسیون اصطلاحات مرسوم قبلي، نظير ظرفيت حجمي ناخالص ثبت‌شده و ظرفيت حجمي خالص ثبت‌شده، به ظرفيت حجمي ناخالص و ظرفيت حجمي خالص تغيير يافت. ظرفیت‌های حجمي ناخالص، اساس مقررات مربوط به خدمه، قوانين ايمني و حق ثبت را تشكيل مي‌دهند. ظرفیت‌های حجمي خالص و ناخالص هر دو براي محاسبه عوارض بندري بكار مي‌روند. ظرفيت حجمي ناخالص، بر مبناي حجم قالبي تمام فضاهاي بسته كشتي محاسبه مي‌شود و ظرفيت حجمي خالص نيز كمتر از 30% ظرفيت حجمي ناخالص نخواهد بود. اين كنوانسيون طي همايشي كه از طرف IMO در لندن برگزار شد به تصويب رسيد و به “اندازه‌گیری تناژ ” معروف گرديد. مفاد اساسي اين كنوانسيون اصول و قواعد واحدي را براي تعيين ظرفيت كشتي‌هايي كه به سفرهاي بين‌المللي اشتغال دارند، در نظر گرفته و تعيين ظرفيت خالص و ناخالص كشتي‌ها بر اساس مفاد اين كنوانسيون انجام می‌شود. در كشتيراني تجاري ظرفيت بارگيري كشتي درواقع اندازه ظرفيت آن برحسب مترمكعب يا حجم كشتي می‌باشد. اين امر ظرفيت حجمي كشتي را نشان مي‌دهد و تناژ به‌عنوان مبناي ارزيابي عوارض بندري، عبور از آبراه، راهنمايي و ساير هزينه‌ها مورداستفاده قرار مي‌گيرد. بر اساس اين كنوانسيون، كليه کشتی‌های با طول 24 متر به بالا، جهت دريانوردي بین‌المللی ملزم به رعايت اين كنوانسيون می‌باشند. بر اين اساس ميزان حجم فضاي بسته در يك كشتي از كيل تا دودكش يعني فضاهايي كه در چارچوب بدنه قرار می‌گیرند منهاي فورکستل و پوپ دک و سوپراستراکچر كشتي. همچنين کشتی‌هایی كه دردریای خزر و کشتی‌های در مناطق خاصي از آمريكا و اروگوئه كشتيراني می‌کنند، لازم اجرا است.
1 Load Lines PROT 1988
1 International Convention on Tonnage Measurement of Ships (TONNAGE) (1969)
لينک جزييات بيشتر و دانلود اين پايان نامه:
رویکرد ایران به کنوانسیون 1982 حقوق دریاها و علل عدم تصویب آن توسط جمهوری اسلامی ایران
